De Oude Toren
De jaren 2023 en 2024 hebben in het teken gestaan van het herstel en het versterken van (het terrein van) de Oude Toren. De Toren is gerestaureerd en aansluitend is met betrokken partijen een terreinplan gemaakt en uitgevoerd. De opening vond 7 juni van dit jaar plaats.
Wat is er allemaal gedaan?
Er zijn plaquettes geplaatst, er is een bankje ter nagedachtenis aan Rinus van den Boom geschonken. Ook zijn er padenstructuren en een grote bloemenweide aangelegd en is er een klein podium met tribune gerealiseerd, bedoeld voor gepaste culturele activiteiten. Iedereen voelt zich weer welkom op deze plek. Recent zijn de dominante Amerikaanse eiken geveld en op dit moment wordt met betrokkenen de laatste hand gelegd aan het beplantings- en beheerplan. Eind dit jaar zal de aanplant plaatsvinden. Cultuur, historie en ecologie gaan op harmonieuze wijze samen.
Vernielingen
Helaas zijn er recent enorme vernielingen aangericht, een behoorlijke tegenslag in een mooi proces. Door de brand en rookontwikkeling zijn de vleermuizen helaas (tijdelijk) vertrokken, maar de verwachting is dat zij op deze unieke plek snel weer zullen terugkeren.
Herstel
Alles wordt hersteld in de staat van voor de vernielingen. Het is onze intentie om alles dit jaar te herstellen. Hierbij zijn we afhankelijk van capaciteit en levertijden van de leveranciers. De brandschade aan de binnenzijde van de toren is namelijk enorm.
De oeroude eik
Tijdens de zomerstorm van 9 juli dit jaar is een oeroude en grote eik omgevallen. De overgebleven stam is door de werknemers van het boomrooijbedrijf per abuis weggehaald. Deze was in zijn geheel rot en vergaan aan de binnenkant (zie bijgevoegde foto). Het is uniek te noemen dat deze eik met een dergelijk kroonvolume zo lang is blijven staan. In samenspraak met betrokkenen heeft de eik alsnog een mooie bestemming gekregen. De stam en de grote zijtakken zijn op de locatie gehouden en in de valrichting teruggebracht. De dikke stam en zijtakken zullen aan de ecologie bijdragen, omdat allerlei insecten en diertjes het zullen gaan gebruiken als voedings-, rust- of winterplaats. De eik vergaat op deze manier op de plek waar hij in meer dan een eeuw, misschien wel twee, gegroeid is en al zijn opgeslagen energie zal teruggegeven worden aan de locatie waar deze thuishoort. De eik zet de cultuurhistorie van deze oeroude plek voort…
